Copyright 2024 - Custom text here

Indice articoli


5 - SU PARA TIMORAU

Duus gopais fiant torrendi a domu de su saltu, a scurigadroxu. Arribaus in su situ de Arrolju de Baccas, bint unu para circanti scianchittendi in s’arziada. Unu de is duus narat:
“Gopai, si dda faeus una brullixedda a su para?”
“Ei, gopai... E ita brulla ddi faeus?”
“Lessit fai a mei. Fusteti nerimì sempiri chi sì.”
Is duus allonghiant su passu finas a ‘ndi sodigai su para. Candu ddi fiant arribaus a costau, su chi hiat ordiu sa brulla nàrat:
“Intendia dd’hat, gopai, sa grida chi hant ghettau custu mengianu a chizzi?”
“Sissi, gei dd’happu intendia, gopai.”
“Deu no ci pozzu crei de cantu est istrana...”
Su para chi hiat intendiu a custu puntu allutat is origas, tussendi “uhn, uhn...”
Su messaiu brullanu, sempiri girau a su gopai, sighit a nai:
“Est po ordini de su Rei. Una grida aici no si fiat mai intendia...”
“Aici propriamenti, gopai.” Dd’assegùndat s’ateru.
Su para prus chi mai curiosu torrat a tussiri “uhn, uhn...”
Dd’hiant sodigau de pagu, candu su matessi messaju sighit ancora:
Ma dd’hat intendia beni, gopai? Sa grida nàrat chi si podit cumenzai de cras a mengianu chizzi, totu sa dì finas a scurigadroxu...”
“Sissi gopai, ge’ dd’happu intendia beni.”
A custus fueddus su para no si ‘ndi fiat pozziu prus poderai de sa curiosidadi; s’accostat a is duus gopais e ddus saludat:
“Gesugristu!”
“Po sempiri!” Respundit is duus.
“Sbagliu,” hiat cumenzau su para, “o est beru chi custu mengianu hant ghettau grida meda importanti?”
“Sissi su para, est propriu beru.”
“E ita narat custa grida, ita narat? Ge’ ddu scieis ch’is cumandus de su Rei nostu andant respettaus...”
“Eh, sì... sa grida narat chi po totu sa dì de cras, a cumenzai de s’orbescida finas a su scurigacroxu, mascus e feminas, cojaus e bagadias, anzianus e piccioccas, viudus e viudas, paras e mongias, totu cantus si podint ghettai a pari e coberri’ liberamenti.”
Pustis de hai intendiu custus fueddus su para fiat beniu mudu. Portàt una cara pensosa e affligia e fattu fattu murrungiàt tussendi “uhn, uhn...”
Immoi fiant is duus gopais curiosus de sciri ita fessit passendi in sa conca de s’homini santu - de siguru una grida simili ddu depiat hai portau foras de sentidu.
Candu fiant po intrai in bidda, is duus gopais s’accòstant e ddu preguntant:
“O su para, nerisì: it’ est pensendi?”
“Eh, deu seu meda pistighingiau,” respundit su para, “seu pensendi chi calincunu de nosu si ‘nd’ hat a scolliai, cras!”

Questo sito utilizza cookie per migliorare la tua esperienza e offrire servizi in linea con le tue preferenze. Chiudendo questo banner acconsenti all’uso dei cookie.